تأثیر تمرین مقاومتی و استقامتی بر پاسخ حاد آندروژن ها، کورتیزول و لاکتات زنان مسن

زمینه و هدف: با افزایش سن زنان به تدریج سطح پایه آندروژن ها کاهش می یابد، که ممکن است سبب خستـگی، کاهش قدرت عضلانی و تراکم استخوان شود. به همین منظور این تحقیق با هدف تأثیر تمرینات مقاومتی و استقامتی بر پاسخ های حاد آندروژن ها، کورتیزول و لاکتات زنان مسن انجام شد. روش بررسی: 10 زن مسن با میانگین سن 74/3±30/54 سال و نمایه توده بدن 07/2±88/24 کیلوگرم مترمربع به طور تصادفی در یک جلسه تمرین مقاومتی، استقامتی و یک جلسه استراحت شرکت کردند. تمرین مقاومتی 45 دقیقه، شامل: سه ست 10 تکراری هشت حرکت وزنه تمرینی با 80% یک تکرار بیشینه بود. تمرین استقامتی 45 دقیقه فعالیت روی دوچرخه کارسنج با شدت 70%-60% حداکثر اکسیژن مصرفی بود. در جلسه استراحت (کنترل) 45 دقیقه ای هیچ فعالیتی انجام نمی گرفت. از افراد قبل، بلافاصله و 15 دقیقه بعد از تمرین و استراحت، نمونه گیری خونی گرفته شد و مقادیر آندروژن ها، کورتیزول و لاکتات سرم اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از روش اندازه گیری های تکراری در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تغییرات درون گروهی سطوح افزایش یافته تستوسترون پس از مداخله یک جلسه تمرین مقاومتی و استقامتی معنی دار بود (05/0>p). نتایج نشان داد پس از مداخله یک جلسه تمرین مقاومتی سطح دهیدرواپی اندرسترون سولفات افزایش معنی دار یافت (05/0>p). در حالی که تغییرات درون گروهی مقادیر کورتیزول گروه ها معنی دار نبود (05/0<p)، تغییرات بین گروهی مقادیر کورتیزول گروه ها معنی دار بود (05/0p<). نتیجه گیری: یک جلسه تمرین مقاومتی می تواند سطوح آندروژن ها را در زنان مسن افزایش دهد و از این نظر می تواند برای سلامت و تندرستی آن ها ضروری باشد.